Sejarah motor bermula dengan penemuan fenomena elektromagnet pada awal abad ke-19, dan secara beransur-ansur menjadi salah satu sistem elektronik yang paling penting dalam zaman perindustrian. Dengan perkembangan teknologi, jurutera dan juruteknik telah mencipta banyak jenis motor, termasuk motor arus terus (DC), motor aruhan, dan motor segerak.
Sebagai sejenis motor segerak magnet kekal (PMSM), motor tanpa berus mempunyai sejarah yang panjang. Walau bagaimanapun, pada masa awal, kerana kesukaran untuk memulakan dan menukar kelajuan, ia tidak digunakan secara meluas kecuali untuk aplikasi industri dengan mekanisme kawalan yang mahal. Walau bagaimanapun, dalam beberapa tahun kebelakangan ini, dengan peningkatan magnet kekal yang berkuasa dan peningkatan kesedaran penjimatan tenaga manusia, motor tanpa berus telah berkembang pesat dalam pelbagai bidang.
Perbezaan antara motor berus DC dan motor tanpa berus
Motor berus DC (biasanya dirujuk sebagai motor DC) mempunyai ciri-ciri kebolehkawalan yang baik, kecekapan tinggi, dan pengecilan mudah. Ia adalah jenis motor yang paling biasa digunakan. Berbanding dengan motor berus DC, motor tanpa berus tidak memerlukan berus dan komutator, jadi ia mempunyai hayat perkhidmatan yang panjang, mudah diselenggara dan mempunyai bunyi operasi yang rendah. Di samping itu, ia bukan sahaja mempunyai kebolehkawalan tinggi motor DC, tetapi juga mempunyai tahap kebebasan struktur yang tinggi dan mudah untuk dibenamkan dalam peralatan. Terima kasih kepada kelebihan ini, penggunaan motor tanpa berus telah berkembang secara beransur-ansur. Pada masa ini, ia telah digunakan secara meluas dalam peralatan perindustrian, peralatan automasi pejabat dan perkakas rumah.
Keadaan kerja motor tanpa berus
Apabila motor tanpa berus berfungsi, magnet kekal mula-mula digunakan sebagai pemutar (sisi berputar) dan gegelung digunakan sebagai pemegun (sisi tetap). Kemudian litar penyongsang luaran mengawal pensuisan arus ke gegelung mengikut putaran motor. Motor tanpa berus digunakan bersama dengan litar penyongsang yang mengesan kedudukan rotor dan memasukkan arus ke dalam gegelung mengikut kedudukan rotor.
Terdapat tiga kaedah utama untuk pengesanan kedudukan rotor: satu ialah pengesanan semasa, yang merupakan syarat yang diperlukan untuk kawalan berorientasikan medan magnet; yang kedua ialah pengesanan sensor Hall, yang menggunakan tiga sensor Hall untuk mengesan kedudukan rotor melalui medan magnet rotor; yang ketiga ialah pengesanan voltan teraruh, yang mengesan kedudukan rotor melalui perubahan voltan teraruh yang dihasilkan oleh putaran rotor, yang merupakan salah satu kaedah pengesanan kedudukan motor aruhan.
Terdapat dua kaedah kawalan asas untuk motor tanpa berus. Selain itu, terdapat beberapa kaedah kawalan yang memerlukan pengiraan yang rumit, seperti kawalan vektor dan kawalan medan yang lemah.
Pemacu gelombang persegi
Mengikut sudut putaran pemutar, keadaan pensuisan elemen kuasa litar penyongsang ditukar, dan kemudian arah arus gegelung pemegun ditukar untuk memutar pemutar.
Pemacu gelombang sinus
Pemutar diputar dengan mengesan sudut putaran pemutar, menghasilkan arus ulang-alik tiga fasa dengan anjakan fasa 120 darjah dalam litar penyongsang, dan kemudian menukar arah dan saiz arus gegelung pemegun.
Motor DC tanpa berus kini digunakan secara meluas dalam pelbagai bidang, termasuk perkakas rumah, elektronik automotif, peralatan industri, automasi pejabat, robot dan elektronik pengguna mudah alih. Pada masa hadapan, dengan kemajuan berterusan teknologi motor, penggunaan motor DC tanpa berus akan mempunyai ruang pembangunan yang lebih luas.
